“พี่มาเที่ยวงานช้างแฟร์ พบสาวขแมร์พื้นเมืองอีสานตอนใต้ บุญนำพาให้พี่ได้มาเจอขวัญใจ น้องนุ่งซิ่นไหม ถูกใจงามนัก พี่ชายพลัดถิ่น แม่ยุพินทายทัก บองโมปีนา” หากใครเคยฟังเพลงของ ‘ไม้ – พิสิฐพงษ์ กิ่งแก้ว’ ศิลปินเมืองสุรินทร์ อีสานใต้ ที่เล่าเรื่องราวความประทับใจเมื่อมาเยือนเมืองสุรินทร์ผ่านบทเพลงเพราะๆ อย่างเพลง “สาวอีสานใต้” เป็นบทเพลงภาษาไทย+ภาษาเขมร ที่หยิบยกความงามของภาษาถิ่นและวัฒนธรรมมาเรียงร้อยให้เป็นบทเพลงเพราะๆได้อย่างน่าฟัง
‘ไม้ – พิสิฐพงษ์ กิ่งแก้ว’ เป็นศิลปินที่ชื่นชอบฟังเพลงทั้งเพลงพื้นบ้านและเพลงสมัยใหม่ จนมีโอกาสได้มาร่วมงานกับบริษัทรถไฟดนตรี จึงได้เริ่มฝึกฝนเขียนเพลงและมีผลงานนับแต่นั้นมา โดยเพลงที่ชาวสุรินทร์เกือบทุกๆคนชื่นชอบและให้การยอมรับว่านี่คือเพลงประจำเมืองสุรินทร์ เลยก็ว่าได้นั่นคือเพลง ‘ปกาสตราว (ดอกกันเกรา)’ อาจจะด้วยเพราะเมืองสุรินทร์มีดอกไม้ประจำจังหวัดคือ ดอกกันเกรา หรือ ปกาสตราว เลยทำให้บทเพลงนี้เข้ามาอยู่ในความรู้สึกของชาวสุรินทร์หลายๆคน เมื่อจากบ้านไปทำงานต่างถิ่นหากได้ยินได้ฟังบทเพลงนี้ทำให้นึกถึงอีสานใต้บ้านเกิดขึ้นมาทันที
ในยุคที่กระแสเพลงสองแง่สามง่ามค่อนข้างเยอะ ‘ไม้ – พิสิฐพงษ์ กิ่งแก้ว’ เขาคือศิลปินอีกคนหนึ่งที่ยังมุ่งมั่นในการดึงผู้คนให้กลับมาฟังเพลงที่มีเรื่องราวดีๆ และแสดงให้เห็นถึงความสวยงามของวัฒนธรรมท้องถิ่น ผ่านบทเพลงสมัยใหม่ให้ผู้คนได้รับรู้ แล้วจะเกิดความภาคภูมิใจในอัตลักษณ์ของตนเอง
เพลงยอดนิยมของ ‘ไม้ – พิสิฐพงศ์ กิ่งแก้ว’ ได้แก่ สาวอีสานใต้ (เป็นไทย + เขมร), ปกาสตราว,จำเนียงล็อบเซราะ (ภาษาเขมร แปลว่า รอน้องกลับบ้าน), เทพธิดาเซาะกราว (ไทย + เขมร แปลว่า เทพธิดาบ้านนอก), ซำหมา, ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อถูกทิ้ง ฯลฯ
หากใครมีโอกาสได้มาเยือนสุรินทร์หรืออีสานใต้ลองฟังเพลงท้องถิ่นเหล่านี้ดู ท่านจะได้รับอรรถรสและกลิ่นอายของความเป็นอีสานใต้แล้วท่านจะรักในวัฒนธรรมและความเป็นชนบทอันเรียบง่ายเหล่านี้เหมือนผม
Credit :
ขอขอบคุณ รูปภาพ เฟสบุค คุณนพรัตน์ กิ่งแก้ว
ขอบคุณ ข้อมูล All magazine
